Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez osoby opiekujące się dziećmi w Kościele Zbawiciela jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie oraz modelowanie postawy Chrystusa.
Każda osoba zaangażowana w służbę dla dzieci traktuje dziecko z szacunkiem oraz uwzględnia jego potrzeby. Niedopuszczalne jest stosowanie przez kogokolwiek wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie.
Osoby zaangażowane w służbę dzieciom oraz wszyscy pracownicy i liderzy kościoła, realizując te cele, działają w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych naszego kościoła oraz swoich kompetencji.
Niniejsze Standardy nie naruszają autorytetu rodziców danego im przez Boga a mają wzmacniać współpracę z rodzicami i ich poczucie bezpieczeństwa, kiedy powierzają kościołowi swoje dzieci na czas zajęć.
I. Wstęp, definicja pojęć.
Na potrzeby niniejszego dokumentu stosuje się następujące określenia:
a. SODz – niniejszy dokument opisujący Standardy Ochrony Dzieci w Kościele Zbawiciela.
b. Dziecko – każda osoba poniżej 18 r. ż. biorąca udział w zorganizowanych formach zajęć prowadzonych przez nasz kościół.
c. Starsi – Osoby przełożone w Kościele Zbawiciela tj. Paweł Jurkowski i Adam Śledziński.
d. Koordynator – lider służby wśród dzieci lub inna osoba wyznaczona przez starszych do stosowania SODz w kościele.
Koordynatorem w Kościele Zbawiciela jest Jagoda Śledzińska.
e. Pracownik – każda osoba pełnoletnia sprawująca w Kościele Zbawiciela opiekę nad dziećmi podczas zorganizowanych przez kościół zajęć. Zarówno pracownicy na umowie o pracę, duchowni jak i wolontariusze.
f. Rejestr – Rejestr Przestępców na Tle Seksualnym.
g. Sąd – Sąd Rejonowy Wydział Rodzinny i Nieletnich, którym jest dla Kościele Zbawiciela Sąd Rejonowy w Wejherowie pod adresem ul. Wniebowstąpienia 4, 84-200 Wejherowo
h. Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym pracownika kościoła lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie.
II. Kodeks bezpiecznych relacji personel – dziecko
1. Dozwolonymi zachowaniami wobec dzieci jest kontakt fizyczny w formie poklepania po ramieniu, głaskania po głowie, przytulanie górnej części ciała, wzięcie na kolana dziecka z grupy przedszkolnej i kl. 1-3 SP, zareagowanie zdecydowanym, spokojnym tonem głosu na zachowania niebezpieczne dziecka lub naruszające zasady pracy grupy.
2. Każde działanie dozwolone powinno być od razu przerwane i zaniechane na przyszłość, wobec dziecka, które werbalnie i/lub niewerbalnie sygnalizuje, że nie akceptuje takiego zachowania (np. wybranej formy przywitania czy pogłaskania).
3. Niedozwolone zachowania wobec dzieci to krzyk, epitety, sarkazm, uwagi dotyczące dziecka lub jego rodziców, które dziecko odbiera jako obraźliwe oraz wszelkie formy przemocy fizycznej (użycie siły) jak uderzenie, ciągnięcie na siłę za rękę lub inne części ciała.
4. Wyjątkiem od zakazu użycia przemocy jest zdarzenie, kiedy to dziecko samo robi sobie krzywdę. W takim przypadku pracownik, aby uniemożliwić samodestrukcyjne działania dziecka, przytrzymuje dziecko tak, aby plecy dziecka stykały się z jego klatką piersiową a swoimi rękoma blokuje ręce dziecka. Pracownik pozostaje w takiej pozycji z dzieckiem aż do jego uspokojenia, cały czas mówiąc do dziecka łagodnie i uspokajając je.
5. Wszystkie dzieci, bez względu na status społeczny, pochodzenie etniczne i narodowościowe, niepełnosprawności lub specjalne potrzeby edukacyjne, są traktowane w kościele z takim samym szacunkiem i troską oraz podlegają takim samym standardom ochrony.
6. W przypadku sytuacji granicznych, jak np. korzystanie z toalety, opiekun asystuje dziecku a jego pomoc ogranicza się tylko do czynności, o które prosi dziecko lub jeśli dziecko ma trudności np. z ubraniem się. Pracownik mówi głośno do dziecka, jak zamierza mu pomóc i czeka na akceptację dziecka. Pracownik nie wykonuje żadnych czynności, o których wcześniej nie poinformował dziecka i nie uzyskał jego zgody.
7. Jeśli dziecko swoim zachowaniem narusza reguły ustalone podczas prowadzenia zajęć, pracownik informuje dziecko o przekroczeniu reguł i konsekwencjach z tego wynikających. W przypadku nie stosowania się dziecka do tych reguł pracownik odprowadza dziecko do rodzica.
8. Kontakty bezpośrednie między dzieckiem a pracownikiem poza zajęciami zorganizowanymi przez kościół dozwolone są tylko w obecności i za zgodą rodziców dziecka.
9. Każda wiadomość online bez względu na medium (np. sms, mail, media społecznościowe), powinna być kierowana przez pracownika do dziecka tylko po uzyskaniu uprzedniej zgody rodziców na taką wymianę wiadomości online.
10. W przypadku korzystania z transportu prywatnego, kierowca samochodu/busa musi mieć przy sobie pisemne zezwolenie rodziców lub opiekunów dziecka na przewóz dziecka. Zezwolenie musi wskazywać datę, punkt początkowy, punkt końcowy i cel podróży. Osoba odpowiedzialna za organizację wycieczki (przewozu) może mieć też listę zbiorczą zarówno kierowców jak i pozwoleń od rodziców.
11. W przypadku noclegu całkowicie zabronione jest nocowanie pracownika i jednego dziecka w tym samym pokoju, nawet za zgodą rodzica lub opiekuna. Dopuszcza się nocowanie pracownika z grupą dzieci we wspólnej sali w przypadku dzieci w wieku poniżej 8 lat.
12. Jeśli na prowadzone zajęcia zapraszana jest osoba dorosła w roli gościa (misjonarz, rodzic jednego z dzieci, inna osoba nie będąca pracownikiem, to osoba taka nie może sama przebywać na zajęciach z dziećmi. Podczas zajęć z udziałem gościa cały czas obecny jest pracownik odpowiedzialny za grupę.
13. Każda osoba, która zauważy zachowanie wątpliwe lub niedozwolone w relacjach pracownik - dziecko powinna od razu skontaktować się z koordynatorem. Jeśli to możliwe należy od razu wyjaśnić sytuację z dzieckiem w obecności jego rodzica, osoby zgłaszającej i koordynatora.
Jeśli wyjaśnienie sytuacji od razu nie jest możliwe, koordynator wyjaśnia sytuację w ciągu najbliższych 14 dni.
Osoba zgłaszająca wraz z koordynatorem sporządzają od razu notatkę o niepokojącym zachowaniu oraz o przebiegu rozmowy z dzieckiem i rodzicem. Notatka dołączana jest do dokumentacji SODz. Notatka musi zawierać: datę, imię i nazwisko dziecka, imiona i nazwiska osób dorosłych biorących udział w niepokojącym zachowaniu, opis zachowania, opis podjętych działań i efektów tych działań.
Koordynator przeprowadza rozmowę wyjaśniającą z pracownikiem, którego dotyczyło zgłoszenie i sporządza notatkę do dokumentacji SODz.
Jeśli zgłoszenie dotyczy koordynatora procedura przeprowadzana jest przez pastora.
III. Zasady weryfikacji personelu:
1. Starszy Kościoła Zbawiciela sprawdza kandydata w rejestrze.
2. Kandydat przedstawia zaświadczenie o niekaralności, o obywatelstwie oraz oświadczenie o państwach zamieszkania przez ostatnie 20 lat do roku zatrudnienia.
3. Starszy Kościoła Zbawiciela może wyszukać w Internecie otwarte i dostępne informacje o kandydacie oraz jego profile społecznościowe i zweryfikować informacje podawane przez kandydata z tymi publikowanymi w sieci internetowej.
4. W ramach weryfikacji stosowania standardów SODz, Starszy Kościoła Zbawiciela powinien ponownie sprawdzić rejestr w odniesieniu do wszystkich pracowników co 5 lat.
5. Osoba niepełnoletnia może pomagać w prowadzeniu zajęć z dziećmi jako wsparcie dorosłego pracownika. Nie może sama prowadzić zajęć, ani samodzielnie sprawować opieki nad dziećmi. Przed rozpoczęciem współpracy osoba niepełnoletnia musi uczestniczyć w szkoleniu dot. standardów.
IV. Kodeks bezpiecznych relacji dziecko – dziecko
1. Zachowaniami akceptowalnymi w relacjach dziecko – dziecko są wszystkie zachowania, które pracownik opiekujący się grupą uznaje za bezpieczne oraz są one akceptowane przez wszystkie dzieci w grupie. Jeśli jedno z dzieci w grupie zasygnalizuje werbalnie lub niewerbalnie dyskomfort lub sprzeciw wobec zachowania lub słów innego dziecka, to zachowania takie uznajemy za niedozwolone w trakcie spotkań tej grupy dzieci.
2. Zachowaniami niedozwolonymi są wszelkie formy przemocy fizycznej i słownej, wywieranie presji na jedno dziecko przez drugie, zachęcanie do łamania zasad grupy, obrażanie lub złośliwe komentarze jednego dziecka na temat drugiego.
3. W przypadku wystąpienia zachowań niedozwolonych pracownik przerywa prowadzenie zajęć, komunikuje naruszenie zasad grupy, rozmawia z dzieckiem oraz zachęca je do zmiany postawy. W przypadku braku poprawy w zachowaniu dziecka jest ono odprowadzane do rodzica.
V. Procedura interwencji oraz osoby odpowiedzialne.
Zbieranie dowodów świadczących o tym, że w określonej sytuacji doszło do krzywdzenia dziecka nie leży w zakresie odpowiedzialności kościoła. Jest to zadanie powołanych do tego organów (policja, prokuratura), które mają obowiązek zbadania danej sprawy na skutek otrzymanego zawiadomienia.
Działania interwencyjne należy podjąć już w przypadku podejrzenia. Sprawę wyjaśniają odpowiednie służby i organy. Dzięki interwencji osoby krzywdzące dziecko zostaną powstrzymane i nie dojdzie do eskalacji przemocy.
1. Konieczność zgłoszenia danego przypadku za pośrednictwem wewnętrznej procedury zachodzi, gdy:
• Pracownik podejrzewa, że dziecko jest krzywdzone.
• Dziecko ujawniło, że doświadcza krzywdzenia.
• Zgłoszono podejrzenie krzywdzenia lub wykorzystywania dziecka przez kogoś z pracowników.
• Zgłoszono podejrzenie krzywdzenia dziecka przez inne dziecko.
2. W przypadku wystąpienia niewłaściwego traktowania dziecka w naszym kościele przez pracowników lub inne dorosłe osoby:
2.1. Jeśli mamy podejrzenie o użyciu siły fizycznej, przemocy z uszczerbkiem na zdrowiu lub przemocy seksualnej i zagrożone jest życie lub zdrowie dziecka:
• Zapewniamy dziecku bezpieczeństwo przez wyznaczenie opiekuna i spokojnego miejsca.
• Powiadamiamy Starszych Kościoła Zbawiciela oraz rodziców dziecka, nawet, jeśli podejrzenie dotyczy sytuacji rodzinnej.
• Zapewniamy bezpieczeństwo innym dzieciom przez wyznaczenie innej osoby opiekującej się grupą dzieci.
• Starszy Kościoła Zbawiciela sporządza notatkę i zawiadamia odpowiednie służby przez numery alarmowe 997 lub 112.
2.2. Jeśli działanie jest jednorazowe (poniżanie słowne, epitety, krzyk itp.) :
• Starsi Kościoła Zbawiciela odbywają rozmowę dyscyplinującą z pracownikiem. Sporządzają notatkę i dołączają ją do dokumentacji SODz.
• Jeśli incydent powtórzy się drugi raz – Starsi Kościoła Zbawiciela, samodzielnie lub na wniosek lidera służby wśród dzieci, rozwiązują współpracę z pracownikiem i powiadamiają rodziców o tym fakcie (nie podają przyczyn do wiadomości publicznej).
3. W przypadku dowiedzenia się o przemocy domowej :
3.1. Starsi Kościoła Zbawiciela przeprowadzają interwencję wewnętrzną w formie rozmowy zachęcającej, wspierającej rodzica. Celem tej rozmowy jest wyjaśnienie sytuacji i wskazanie rodzicowi prawidłowych, nie przemocowych sposobów na poradzenie sobie z problemem w relacji z dzieckiem. Z rozmowy sporządzana jest notatka dołączana do dokumentacji SODz.
3.2. W przypadku powtarzających się incydentów i nieskuteczności interwencji wewnętrznej Starsi Kościoła Zbawiciela informują odpowiednie służby (policję/ośrodek pomocy społecznej/sąd) w formie pisemnej. W piśmie zawierają prośbę o włączenie do sądowej grupy roboczej, aby kościół miał udział w rozpoznaniu problemu i udzielaniu wsparcia rodzinie lub dziecku.
4. W przypadku dowiedzenia się o przemocy rówieśniczej.
Przemoc rówieśnicza dotyczy osób poniżej 17 roku życia.
4.1. Starsi Kościoła Zbawiciela przeprowadzają interwencję wewnętrzną w formie rozmowy wyjaśniającej z dziećmi. Celem tej rozmowy jest wyjaśnienie sytuacji i wskazanie dziecku, które skrzywdziło inne dziecko, prawidłowych, nie przemocowych sposobów na rozwiązanie problemu. Z rozmowy sporządzana jest notatka dołączana do dokumentacji SODz.
4.2. W przypadku powtarzających się incydentów, w których sprawcą krzywdy jest to samo dziecko, Starsi Kościoła Zbawiciela zawiadamiają rodziców i proszą o współpracę w rozwiązaniu problemu. W przypadku dziecka, które ukończyło 10 r.ż. informują rodziców o możliwości zawiadomienia sądu.
5. Osobami odpowiedzialnymi za przyjmowanie zgłoszeń o podejrzeniu krzywdzenia dziecka są Starsi Kościoła Zbawiciela
Osobą odpowiedzialną za udzielenie wsparcia dziecku do czasu wezwania rodzica jest pracownik prowadzący zajęcia z dziećmi.
Na czas udzielania wsparcia opiekę nad pozostałymi dziećmi w grupie przejmuje koordynator lub inny pracownik dostępny w kościele.
6. Osobami odpowiedzialnymi za składanie powiadomień na policję/służbę zdrowia/do ośrodka pomocy społecznej/do sądu są Starsi Kościoła Zbawiciela
VI. Dokumentowanie incydentów i zgłoszeń
Dokumenty dotyczące wszelkich spraw związanych z SODz są przechowywane w biurze kościoła (ul. Jaśminowa 4, 84-200 Gowino) w sposób dający dostęp do nich tylko osobom uprawnionym: Starszym Kościoła Zbawiciela i koordynatorowi.
Dokumentacja zawiera :
• Zaświadczenia i oświadczenia składane przez kandydatów.
• Notatki z incydentów, rozmów z dziećmi, rozmów z rodzicami i innymi dorosłymi, rozmów z pracownikami.
• Kopie pism i zawiadomień kierowanych do odpowiednich służb i organów państwowych.
• Daty i krótki opis szkoleń przeprowadzanych dla pracowników.
• Daty i opis ewaluacji standardów oraz zmian wprowadzanych na podstawie ewaluacji.
VII. Zasady bezpiecznego dostępu do Internetu
1. Podczas przebywania dzieci na terenie kościoła mogą one posiadać własne urządzenia elektroniczne (np. smartfon, zegarek, tablet). Zasadą podstawową w naszym kościele jest, że podczas zajęć budujemy relacje, uczymy się współpracy w grupie i szacunku do każdej osoby, dlatego nie ma potrzeby używania tych urządzeń. Jeśli w toku zajęć zaplanowano aktywność wymagającą użycia np. smartfonu przez dzieci, to o użyciu tych urządzeń decyduje pracownik prowadzący zajęcia i dotyczy to tylko tej zaplanowanej aktywności.
2. Dostęp do sieci WiFi w Kościele Zbawiciela jest zabezpieczony hasłem. O treściach, do których ma dostęp dziecko decyduje rodzic lub opiekun. Jednak, każda osoba przebywająca w kościele, jeśli zauważy, że dziecko ma na smartfonie lub tablecie treści szkodliwe lub zagrażające mu, powinna jak najszybciej powiadomić rodzica dziecka, a jeśli go nie zna, to pracownika lub koordynatora, który zawiadomi rodzica.
3. Wszystkie dzieci uczestniczące w życiu kościoła są zachęcane, zarówno przez rodziców jak i pracowników, do nawiązywania osobistych relacji z rówieśnikami, wspólnych gier i zabaw, które budują pozytywne relacje wzajemne.
VIII. Ochrona wizerunku i danych osobowych dzieci.
1. Utrwalanie wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) podczas zajęć prowadzonych przez kościół jest dopuszczone na takich samych zasadach jak dla wszystkich innych aktywności w kościele, co regulują procedury RODO kościoła.
IX. Sytuacja dzieci ze specjalnymi potrzebami.
1. Rodzic lub opiekun zgłaszający dziecko na zajęcia w kościele zaznacza na formularzu zgody, jeśli jego dziecko wymaga specjalnych potrzeb.
2. Z osobą zgłaszającą specjalne potrzeby dziecka kontaktuje się koordynator lub osoba odpowiedzialna za zajęcia (np. nocowanie lub półkolonie) i szczegółowo omawia potrzeby dziecka, a następnie przekazuje wytyczne pracownikom. Cała procedura nie jest omawiana publicznie, ani żadne uwagi ani komentarze do potrzeb dziecka nie mogą być kierowane publicznie do dziecka ani do osób trzecich.
X. Ewaluacja standardów
Co 2 lata następuje ewaluacja niniejszych standardów i dostosowanie ich do bieżących potrzeb małoletnich i kościoła oraz uwzględnienie nowych sytuacji społecznych pojawiających się w kościele.
Dodatkowo ewaluacja standardów ma miejsce za każdym razem, gdy planowana jest nowa aktywność kościoła dotycząca służby wśród dzieci.
Spotkania ewaluacyjne inicjują Starsi Kościoła Zbawiciela. W spotkaniach uczestniczą pracownicy służby wśród dzieci.
W ramach weryfikacji stosowania standardów, pastor lub osoba odpowiedzialna powinna ponownie sprawdzić rejestr przestępców na tle seksualnym w odniesieniu do wszystkich aktualnie zatrudnionych pracowników.
XI. Edukacja personelu, osoba odpowiedzialna za proces oraz dokumentowanie procesu edukacyjnego.
1. Dla wszystkich obecnych i nowo przyjmowanych pracowników i niepełnoletnich pomocników prowadzone jest szkolenie ze standardów przyjętych przez kościół. Szkolenie odbywa się w terminie 30 dni po wprowadzeniu standardów lub w terminie 7 dni po zatrudnieniu nowego pracownika lub pomocnika.
2. Dodatkowe szkolenia, w których uczestniczą wszyscy pracownicy:
• Szkolenie z rozpoznawania przemocy.
• Szkolenie z zasad interwencji.
Webinar FDDS: https://youtu.be/J1jGYj6QqX8?si=-1-mRjL4yQOP3dWd uzupełniony o informację o odnośne procedury kościelnego SODz.
3. Za proces edukacji personelu i dokumentowanie go odpowiedzialni są Starsi Kościoła Zbawiciela
XII. Informowanie rodziców i dzieci o standardach
1. Pełna treść niniejszych standardów dostępna jest dla każdego w formie pliku PDF na stronie internetowej kościoła oraz przekazywana jest na mail do każdego rodzica lub opiekuna, który zgłasza dziecko na zajęcia prowadzone przez kościół.
2. Skrócona wersja standardów, dostosowana do etapu rozwojowego dzieci, umieszczona jest w każdej salce, gdzie prowadzone są zajęcia z dziećmi. Wersja ta jest omawiana z dziećmi co roku, na pierwszych zajęciach w sezonie lub przed rozpoczęciem innych zajęć dla dzieci typu nocowanie lub półkolonie.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
ZAŁĄCZNIKI DO SODz
---------------------------------------------------------------------------------------------------
załącznik nr 1 do Standardów ochrony małoletnich
obowiązujących w Kościele Zbawiciela w Wejherowie
Zasady rekrutacji Pracowników
1. Pracownikami zaangażowanymi w działalność katechetyczną i duszpasterską
adresowaną do osób małoletnich mogą być jedynie członkowie Kościoła.
3. Starsi Kościoła dokonują oceny kwalifikacji kandydata i podejmują decyzję o
dopuszczeniu go do pracy z dziećmi.
4. Przed dopuszczeniem Pracownika do pracy z dziećmi Starsi Kościoła są zobowiązani
sprawdzić kandydata w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym (rejestr
z dostępem ograniczonym oraz Rejestr osób w stosunku do których Państwowa
Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej
lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze). Rejestr dostępny jest na stronie
rps.ms.gov.pl. By móc uzyskać informacje z rejestru z dostępem ograniczonym,
konieczne jest uprzednie założenie profilu Kościoła.
5. Wydruk z Rejestru należy przechowywać w aktach osobowych pracownika,
lub analogicznej dokumentacji dotyczącej wolontariusza.
6. Kandydat zobowiązany jest przedłożyć informację z Krajowego Rejestru Karnego o
niekaralności w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu
karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2023 r. poz. 172 oraz z 2022 r. poz. 2600), lub
za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach
prawa obcego.
7. Jeżeli kandydat posiada obywatelstwo inne niż polskie wówczas powinien przedłożyć
również informację z rejestru karnego państwa obywatelstwa uzyskiwaną do celów
działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi, bądź
informację z rejestru karnego, jeżeli prawo tego państwa nie przewiduje wydawania
informacji dla w/w celów.
8. Kandydat składa oświadczenie o państwie/ach zamieszkiwania w ciągu ostatnich 20
lat, innych niż Rzeczypospolita Polska i państwo obywatelstwa, złożone pod rygorem
odpowiedzialności karnej (wzór nr 1).
9. Jeżeli prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja o niekaralności nie
przewiduje wydawania takiej informacji lub nie prowadzi rejestru karnego, wówczas
kandydat składa pod rygorem odpowiedzialności karnej oświadczenie o tym fakcie
wraz z oświadczeniem, że nie był prawomocnie skazany w tym państwie za czyny
zabronione odpowiadające przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV
Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29
lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz nie wydano wobec niego innego
orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuścił się takich czynów zabronionych, oraz
że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu
lub ustawy, stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych
stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności,
związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem
porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją
innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi (wzór nr 2).
10. Pod oświadczeniami składanymi pod rygorem odpowiedzialności karnej składa się
oświadczenie o następującej treści: Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia. Oświadczenie to zastępuje pouczenie organu o
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
OŚWIADCZENIE O KRAJACH ZAMIESZKANIA
(wzór nr 1)
Oświadczam, że w okresie ostatnich 20 lat zamieszkałem/am w następujących
państwach, innych niż Rzeczypospolita Polska i państwo obywatelstwa:
1.......................................................................................
2.......................................................................................
oraz jednocześnie przedkładam informację z rejestrów karnych tych państw uzyskiwaną
do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi/
informację z rejestrów karnych.
Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
..........................................................................
czytelny podpis
OŚWIADCZENIE O NIEKARALNOŚCI
(wzór nr 2)
Ja ............................................................................................................................
nr PESEL ................................................/nr paszportu .................................................
oświadczam, że w państwie ..................................... nie jest prowadzony rejestr karny/ nie
wydaje się informacji z rejestru karnego. Oświadczam, że nie byłam/em prawomocnie
skazana/y w państwie ..................................... za czyny zabronione odpowiadające
przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207
Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
oraz nie wydano wobec mnie innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuściłam/
em się takich czynów zabronionych, oraz że nie nałożono na mnie obowiązku
wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy, stosowania
się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich
lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją,
wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym,
uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.
Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
..........................................................................
czytelny podpis
---------------------------------------------------------------------------------------------------
załącznik nr 2 do Standardów ochrony małoletnich
obowiązujących w Kościele Zbawiciela w Wejherowie
Wersja skrócona Standardów Ochrony Małoletnich
obowiązujących w Kościele Zbawiciela w Wejherowie
1. Pamiętaj, że jako dziecko masz prawo czuć się bezpiecznie. Jeżeli uważasz, że coś
lub ktoś Cię krzywdzi lub czujesz się zagrożony zgłoś się do osoby dorosłej w Kościele.
2. Pamiętaj, że nikt nie może:
1) stosować wobec Ciebie przemocy fizycznej (np. bić Cię),
2) stosować przemoc psychiczną (np. ośmieszać, zawstydzać, upokarzać),
3) stosować wobec Ciebie wulgarnego słownictwa,
4) przekraczać Twojej strefy komfortu i dotykać Cię w niestosowny sposób,
5) narażać Cię na zachowania niebezpieczne dla życia, lub zdrowia.
3. Pamiętaj, że masz prawo do:
1) szacunku i godności,
2) bycia bezpiecznym,
3) ochrony prywatności,
4) nienaruszalności sfery fizycznej.
4. Pamiętaj o właściwym zachowaniu wobec innych. Nie stosuj przemocy fizycznej, nie obrażaj, nie zawstydzaj, nie używaj wulgarnego słownictwa. Bądź przyjacielski i serdeczny wobec innych.
5. W Kościele w szczególności możesz poprosić o pomoc następujące osoby:
1) Jagoda Śledzińska
2) Agnieszka Jurkowska
6. Możesz też skorzystać z telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży:
1) 112 – telefon alarmowy,.
2) 116 111 - telefon zaufania dla dzieci i młodzieży od 15 lat prowadzi Fundacja
Dajemy Dzieciom Siłę. Telefon jest anonimowy, bezpłatny, całodobowy i dyskretny.
3) 800 12 12 12 – telefon zaufania Rzecznika Praw Dziecka
---------------------------------------------------------------------------------------------------
załącznik nr 3 do Standardów ochrony małoletnichobowiązujących w Kościele Zbawiciela w Wejherowie
Zasady ochrony wizerunku Dzieci
1. Pracownikom nie wolno utrwalać wizerunku Dziecka do celów prywatnych.
2. Pracownikom nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku
Dziecka (filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) bez pisemnej zgody
rodzica lub opiekuna prawnego dziecka.
3. Jeżeli wizerunek Dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie,
krajobraz, publiczna impreza, zgoda rodzica lub opiekuna prawnego na utrwalanie
wizerunku dziecka nie jest wymagana.
4. Upublicznienie wizerunku Dziecka utrwalonego w jakiejkolwiek formie (fotografia,
nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody rodzica lub opiekuna prawnego
dziecka.
5. Materiały zawierające wizerunek dzieci przechowujemy z zachowaniem zasad
bezpieczeństwa przewidzianych dla danych osobowych
