2 Kor 12 (2): Znałem człowieka w Chrystusie, który przed czternastu laty - czy to w ciele było, nie wiem, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie - został uniesiony w zachwyceniu aż do trzeciego nieba. (3): I wiem, że ten człowiek - czy to w ciele było, czy poza ciałem, nie wiem, Bóg wie - (4): został uniesiony w zachwyceniu do raju i słyszał niewypowiedziane słowa, których człowiekowi nie godzi się powtarzać. (5): Z takiego chlubić się będę, ale z siebie samego chlubić się nie będę, chyba tylko ze słabości moich. (6): Bo jeśli nawet zechcę się chlubić, nie będzie to przechwałka głupiego, bo prawdą będzie to, co powiem; lecz wstrzymuję się, aby ktoś nie myślał o mnie więcej nad to, co u mnie widzi lub co ode mnie słyszy. (7): Bym się więc z nadzwyczajności objawień zbytnio nie wynosił, wbity został cierń w ciało moje, jakby posłaniec szatana, by mnie policzkował, abym się zbytnio nie wynosił. (8): W tej sprawie trzy razy prosiłem Pana, by on odstąpił ode mnie. (9): Lecz powiedział do mnie: Dosyć masz, gdy masz łaskę moją, albowiem pełnia mej mocy okazuje się w słabości. Najchętniej więc chlubić się będę słabościami, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusowa.
Czytając Ewangelie widzimy jak Pan Jezus zamienia bolesne doświadczenia w okazję do objawienia chwały Boga i złożenia świadectwa o Jego mocy i mądrości.
Jako Jego naśladowcy jesteśmy wzywani do wstępowania w Jego ślady i wykorzystywania każdej sytuacji, dobrej czy złej, aby uwielbić Boga, złożyć o Nim świadectwo i z ufnością poddać się doskonałej Bożej woli.
Apostoł Paweł, w powyższym fragmencie 2 Listu do Koryntian, opisuje swoje osobiste doświadczenie przemiany umysłu i odkrycia nowych pokładów mocy Bożej w swojej słabości.
W jakich okolicznościach Apostoł Paweł doświadcza olśnienia, że pełnia mocy Boga okazuje się w ludzkiej słabości?
Dostępne są już nagrania wykładów omawiających atrybuty Boga z konferencji, która odbyła się pod koniec października w Gdańsku.
